Stoffig Tamesloht

40? 42? 45? Hoe warm het precies is weet ik niet, maar onder de 40 komt het hier niet.. Ik ben zaterdag afgereisd naar het kokend hete Zuiden van Marokko. Na een fijne ontvangst in Marrakech bij familie van Saida heb ik precies 1 nacht mogen genieten van hun heerlijke woonkamer met airco, waar het desalniettemin nog steeds 27 graden was, en gisteren ben ik aangekomen in het stoffige stadje Tamesloht zo'n 20km ten zuiden van Marrakech. Met tranen in mijn ogen nam ik afscheid van de familie, waarmee ik zojuist een heerlijke vis bastilla op de zondagmiddag had gegeten (wat een werk is dat trouwens!! maar wel een van de allerlekkerste dingen die de Marokkaanse keuken te bieden heeft) en die tranen waren deels omdat het gewoon echt ontzettend lieve mensen zijn die je nog koek en cake toestoppen voor je weggaat e.d., en deels omdat ik echt stierf van de zenuwen voor mijn nieuwe avontuur. Terwijl ik in een gammele bus Marrakech uitreed met mijn backpack op het bagagerek verlangde ik oprecht ENORM naar huis. Maar zover is het voorlopig nog niet: ik ga hier insha Allah 5 weken helpen in een opvangcentrum voor arme (straat)kinderen.
Bij binnenkomst gister was er een weekendoppasser aanwezig samen met twee jongens die dat weekend intern verbleven: dat aantal schijnt zo'n beetje te varieren afhankelijk van of de kids naar hun ouders gaan in het weekend of niet. Vaak hebben ze dus wel ergens ouders maar de gezinssituatie is doorgaans schrijnend.
De eerste dag heb ik doorgebracht met spelletjes doen met de kids en ik kom met hun echt heel aardig uit mn woorden in het marokkaans: dit maakt hun enthousiast maar het is ook vooral handig want ze spreken bijna geen frans. Vandaag is het personeel van doordeweeks ook gekomen maar ik kan er nog weinig over zeggen: ik ga de komende dagen de structuur hier maar eens observeren en dan eens zien wat ik bij kan dragen. Voorlopig draai ik gewoon een beetje mee dus.
Veel liefs en trouwens ik lees al jullie reacties met veel plezier!!
Lilian