De winter komt eraan
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Lilian
24 Oktober 2008 | Marokko, Rabat
Wie dacht dat je in Marokko het hele jaar door in shorts en slippers kunt rondwandelen, doet er goed aan van oktober tot en met februari even de actuele weerberichten te checken voordat hij op het vliegtuig stapt. Het is namelijk KOUD aan het worden in Marokko. Zit ik hier in Rabat nog aan de atlantische kust: in de hooggebergten (populair bij toeristen ook) ligt de temperatuur nog een paar graden lager. Als de zon doorbreekt kan het overdag nog best lekker aanvoelen: ik schat een graad of 19, 20. Maar na zessen is het donker en dan voel je een ijzige kou! Snel naar huis gaan om je in een door de centrale verwarming verwarmde huiskamer op de bank te nestelen met warme chocolademelk is er niet bij: in Marokko heeft niemand centrale verwarming. En de gaskachel wordt er alleen in het uiterste geval bijgehaald: alles heeft natuurlijk zo zijn prijs. Dus voorlopig is het nog een paar laagjes kleding extra aantrekken en proberen in beweging te blijven. Het is verassend hoe koud het nu al aanvoelt en dan te weten dat dit nog niets is vergeleken bij de echte wintermaanden in Marokko... Januari schijnt iedereen trillend als een rietje van de kou in hun stenen ijskoude huizen te zitten... bah!!
En over zon gesproken: die heeft de afgelopen week geschitterd in afwezigheid. Regen, regen en nog meer regen was wat er viel. Elke dag krijgen we op het televisiejournaal de schade gepresenteerd: in Rabat is er een stadsvervoerbus een afgegraven terrein in gekelderd omdat de vervuilde straten hier bij regen spekglad worden. Maar van overstromingen is hier tenminste nog geen sprake: dan Tanger. Gister de onwaarschijnlijke beelden gezien van de enorme overstromingen die daar als gevolg van zware regenval de afgelopen week zijn ontstaan. In lager gelegen wijken in Tanger staat het water tot soms anderhalve meter hoog en het industrieterrein en de boulevard aan het strand zijn al volledig verzwolgen door het water en gaan over in de zee. De regering heeft het gebied tot rampgebied verklaard en hulptroepen gestuurd. Nee, overstromingen en een week lang aanhoudende zware regenval was ook niet echt wat IK me had voorgesteld bij Marokko.
Gelukkig heb ik me wel enigsznis kunnen voorbereiden op deze winterse toestanden aangezien ik een week geleden terug ben gekomen van een weekje Nederland! Ter gelegenheid van het 25jarig trouwjubileum van mijn ouders en het feest voor familie en vrienden wat zij hebben gegeven ben ik een weekje in Nederland op bezoek geweest en heb toen gelijk maar al mijn zomertopjes, rokkken en slippers verruild voor truien, winterschoenen en winterjas. Toen ik op de terugreis uit het vliegtuig stapte in Casablanca dacht ik nog even: 'ik heb echt overdreven, het is nog heerlijk warm hier!' maar na twee dagen verdween de zon en maakte plaats voor koud en nat weer, om vandaag voor het eerst pas weer even tevoorschijn te komen!
Verder leef ik inmiddels hier in Rabat een redelijk normaal en soms bijna saai leventje: de stage in de kleuterklas heb ik verruild voor een stage bij het Nederlands Instituut in Rabat. De reden daarvoor is dat ik toch té weinig uit de voeten kon met de vorige stageplek: het is echt een school en er moet wat geleerd worden, en daar is een stagiaire met gebrekkig marokkaans arabisch en vrijwel nul kennis van het Modern Standaard Arabisch toch eigenlijk vrij hulpeloos. Dat eindigde in frustrerende passiviteit en bijgevolg onzekerheid over het nut van nog langer daar aanwezig zijn etc. Afin, ik ben nu in vertrouwder omgeving want ik mag hier onder andere enkele activtiteiten organiseren waaronder de Sinterklaasactiviteiten voor Nederlanders in Marokko :) Kijk, en Sinterklaas, daar weet ik nou wél heel veel vanaf hahahhaha...
Ja ik geef toe, het is wel een beetje makkelijk om me op eigen 'grondgebied' terug te trekken en lekker Nederlands om me heen te horen en te spreken, maar ik denk niet dat ik er anders die laatste 6 weken in Marokko nog veel lol aan zou beleven: ik heb voorlopig even genoeg van Marokko geproefd en meegemaakt en verlang om eerlijk te zijn terug naar Nederland.
Naast mijn stage vijf dagen per week hier op het NIMAR hou ik me verder bezig met sporten: ik ben vaste klant bij de sportschool in mijn buurt. Toen ik een week naar Nederland was, vroeg daarna ook iedereen: waar was je? Het was dus opgevallen.. Ik doe aerobics, kickboksen en fitness. Voor wie nu denkt dat ik hier kilo's tegelijk aan het vermageren ben: WAS dat maar zo. Met dank aan de maand Ramadan en het Suikerfeest, en ook de ingredienten van de Marokkaanse keuken in het algemeen, heb ik mezelf met inmiddels 8 volledige kilo's zien toenemen de afgelopen anderhalve maand. Dat vinden ze hier prachtig trouwens, al die 'vormen' maar ik moet zeggen dat ik alles behalve gecharmeerd ben van deze ontwikkeling: stevig zijn is hier misschien normaal maar in Nederland kan ik daar echt helemaal niets mee.. ik wil mijn oude lijntje terug!!! :( Dus ik zweet en sport fanatiek (uhm) en probeer hier een maaltijd per dag te missen. Ze eten in Marokko namelijk vier keer op een dag in plaats van drie keer dus daar heb je het al.. De bergen wit brood die bij elke maaltijd geserveerd worden zijn ook bekende dikmakers, om over de hoeveelheid olie bij het koken en suiker in de thee nog maar niet te spreken.. Dus voorlopig is mijn sportschoolbezoek vooral een poging om niet NOG dikker te worden. Want van het credo 'ik kan alles eten want ik kom toch nooit een gram aan' kan ik dus nu ook wel definitief afstappen. Een andere theorie die ik hoorde is dat in Marokko niet veel stress is waardoor je makkelijker aankomt. Dat zou best eens kunnen, want aan stressen kom ik hier inderdaad niet echt toe: ik doe gemiddeld 300% minder dan ik in Nederland gewend was te doen. Tijdsdruk? Haast? Opschieten? Al ruim vier maanden niet meer gedaan. Maar toch zeg ik in het kader van mijn afslanktraject en reintegratie in de Nederlandse samenleving vanaf 10 december: geef mij maar mijn gezonde portie Nederlandse stress weer terug, want dat houdt je slank! :)
En over zon gesproken: die heeft de afgelopen week geschitterd in afwezigheid. Regen, regen en nog meer regen was wat er viel. Elke dag krijgen we op het televisiejournaal de schade gepresenteerd: in Rabat is er een stadsvervoerbus een afgegraven terrein in gekelderd omdat de vervuilde straten hier bij regen spekglad worden. Maar van overstromingen is hier tenminste nog geen sprake: dan Tanger. Gister de onwaarschijnlijke beelden gezien van de enorme overstromingen die daar als gevolg van zware regenval de afgelopen week zijn ontstaan. In lager gelegen wijken in Tanger staat het water tot soms anderhalve meter hoog en het industrieterrein en de boulevard aan het strand zijn al volledig verzwolgen door het water en gaan over in de zee. De regering heeft het gebied tot rampgebied verklaard en hulptroepen gestuurd. Nee, overstromingen en een week lang aanhoudende zware regenval was ook niet echt wat IK me had voorgesteld bij Marokko.
Gelukkig heb ik me wel enigsznis kunnen voorbereiden op deze winterse toestanden aangezien ik een week geleden terug ben gekomen van een weekje Nederland! Ter gelegenheid van het 25jarig trouwjubileum van mijn ouders en het feest voor familie en vrienden wat zij hebben gegeven ben ik een weekje in Nederland op bezoek geweest en heb toen gelijk maar al mijn zomertopjes, rokkken en slippers verruild voor truien, winterschoenen en winterjas. Toen ik op de terugreis uit het vliegtuig stapte in Casablanca dacht ik nog even: 'ik heb echt overdreven, het is nog heerlijk warm hier!' maar na twee dagen verdween de zon en maakte plaats voor koud en nat weer, om vandaag voor het eerst pas weer even tevoorschijn te komen!
Verder leef ik inmiddels hier in Rabat een redelijk normaal en soms bijna saai leventje: de stage in de kleuterklas heb ik verruild voor een stage bij het Nederlands Instituut in Rabat. De reden daarvoor is dat ik toch té weinig uit de voeten kon met de vorige stageplek: het is echt een school en er moet wat geleerd worden, en daar is een stagiaire met gebrekkig marokkaans arabisch en vrijwel nul kennis van het Modern Standaard Arabisch toch eigenlijk vrij hulpeloos. Dat eindigde in frustrerende passiviteit en bijgevolg onzekerheid over het nut van nog langer daar aanwezig zijn etc. Afin, ik ben nu in vertrouwder omgeving want ik mag hier onder andere enkele activtiteiten organiseren waaronder de Sinterklaasactiviteiten voor Nederlanders in Marokko :) Kijk, en Sinterklaas, daar weet ik nou wél heel veel vanaf hahahhaha...
Ja ik geef toe, het is wel een beetje makkelijk om me op eigen 'grondgebied' terug te trekken en lekker Nederlands om me heen te horen en te spreken, maar ik denk niet dat ik er anders die laatste 6 weken in Marokko nog veel lol aan zou beleven: ik heb voorlopig even genoeg van Marokko geproefd en meegemaakt en verlang om eerlijk te zijn terug naar Nederland.
Naast mijn stage vijf dagen per week hier op het NIMAR hou ik me verder bezig met sporten: ik ben vaste klant bij de sportschool in mijn buurt. Toen ik een week naar Nederland was, vroeg daarna ook iedereen: waar was je? Het was dus opgevallen.. Ik doe aerobics, kickboksen en fitness. Voor wie nu denkt dat ik hier kilo's tegelijk aan het vermageren ben: WAS dat maar zo. Met dank aan de maand Ramadan en het Suikerfeest, en ook de ingredienten van de Marokkaanse keuken in het algemeen, heb ik mezelf met inmiddels 8 volledige kilo's zien toenemen de afgelopen anderhalve maand. Dat vinden ze hier prachtig trouwens, al die 'vormen' maar ik moet zeggen dat ik alles behalve gecharmeerd ben van deze ontwikkeling: stevig zijn is hier misschien normaal maar in Nederland kan ik daar echt helemaal niets mee.. ik wil mijn oude lijntje terug!!! :( Dus ik zweet en sport fanatiek (uhm) en probeer hier een maaltijd per dag te missen. Ze eten in Marokko namelijk vier keer op een dag in plaats van drie keer dus daar heb je het al.. De bergen wit brood die bij elke maaltijd geserveerd worden zijn ook bekende dikmakers, om over de hoeveelheid olie bij het koken en suiker in de thee nog maar niet te spreken.. Dus voorlopig is mijn sportschoolbezoek vooral een poging om niet NOG dikker te worden. Want van het credo 'ik kan alles eten want ik kom toch nooit een gram aan' kan ik dus nu ook wel definitief afstappen. Een andere theorie die ik hoorde is dat in Marokko niet veel stress is waardoor je makkelijker aankomt. Dat zou best eens kunnen, want aan stressen kom ik hier inderdaad niet echt toe: ik doe gemiddeld 300% minder dan ik in Nederland gewend was te doen. Tijdsdruk? Haast? Opschieten? Al ruim vier maanden niet meer gedaan. Maar toch zeg ik in het kader van mijn afslanktraject en reintegratie in de Nederlandse samenleving vanaf 10 december: geef mij maar mijn gezonde portie Nederlandse stress weer terug, want dat houdt je slank! :)
-
24 Oktober 2008 - 11:56
Anneke:
Hey meis,
Ik heb niets mee gekregen van het slechte weer in Marokko, in de nederlandse media. Klinkt niet echt lekker , hier is het ondertussen ook behoorlijk aan het afkoelen, met zo'n 12 graden max., maar wij draaien die verwarming dus wel een tandje hoger! Liefs mam -
24 Oktober 2008 - 15:20
Gracia:
O was je in nederland!!! Wat leuk, wist ik helemaal niet. Nog gefeliciteerd met je ouders!!! IK ben echt zo benieuwd om je weer te zien!haha, Vanaf 10 december ben je er dus weer, leuk!!
NOg veel plezier daar, ondanks de regen ( hier regent het nu ook) :S -
24 Oktober 2008 - 18:12
Leigh:
Ey Lil!
Keep it up! nog last gehad van de economisch ressessie daarzo??.. Het is hier vet druk en, het weer?? Tja! je weet tog, Nederland??? Wij zijn 't gewend, laat ik het maar zo verwoorden. Wij bliven ook wel aan je denken, altijd :). Hebbie nog iets kunnen lezen over AVATAR?? Keep gooing! xxx greetzzzzzz from de meent! (BUURJONGE) -
24 Oktober 2008 - 23:15
Puck:
Hee Lil,
Leuk verhaal weer! Nog een paar weekjes en dan terug naar vertrouwde bodem, ook dat kan best fijn zijn.. vindt je niet? Ik heb toevallig net mijn moeder en zus op het vliegtuig gezet en dan is het toch wel weer een beetje gek, alleen terug naar Lillehammer en zij naar 'huis'.
Achja wij komen thuis met onvergetelijke ervaringen die we over twee maandjes mooi eens even gaan delen met elkaar! Ik ben benieuwd.
Liefs -
25 Oktober 2008 - 15:59
Johan:
Heey dame,
ik wil je graag zeggen dat als je je niet veilig voelt in Rabat ga dan naar het atlasgebergte Mtiwa daar zoek je een hotel op in het dorpje jbha heel klein stadje (dorp) daar ben je lekker veilig maar ik zeg je eerlijk marokko is een heerlijk land om op vakantie te gaan in de zomer ik denk niet dat ik ooit zou durven in de winter als het moet wel. -
25 Oktober 2008 - 16:00
Johan:
nederland is ook niet echt vertrouwd er kan hier ook wat gebeuren. overal is het gevaarlijk niet alleen marokko -
25 Oktober 2008 - 16:52
Hassan Chenti:
Aan de papa en mama van Lilian:
Gefeliciteerd met uw zilveren jubileum. Op naar de gouden.
Lilian,
Hang in there, ok! :) Het wordt snel weer lente.
Groetjes,
Hassan Chenti -
26 Oktober 2008 - 09:46
JP:
Hey Lil!
Blij om te zien dat jouw "never ending saga" weer verder gaat. Je moeder is spinning her head off" ergens in het land (..spinningmarathon) en mijn taak vandaag is hier aan het thuis front op de winkel letten. Je kleine broer treitert me met Scott Joplin rags, kei hard gespeeld en als ik hem vraagt om te stoppen, zegt hij dat hij meteen wat op de computer, die ik zojuist aan het gebruiken ben, moet doen.
Dus, here is alles zoals je het nagelaten hebt, niet ideaal maar het verbrand calorieën. Ik spreek je nog,
Pap
Trouwens, dank aan Hassan Chenti voor de felicitaties, Anneke en ik hebben geweldig gehad met onze gasten.
-
26 Oktober 2008 - 13:49
Geeta:
Hey Lilian!
Ik begrijp waarom je je niet op je plek voelde op de kleuterschool. Ik dacht ook een kleine bijdrage te kunnen leveren aan de school in India, maar ik heb me grotendeels van de tijd als een last voor de leraren gevoeld. Ben daarom blij dat je je stageplek verruild hebt; je moet je laatste paar weken nuttig kunnen besteden, anders sluit je het voor je gevoel misschien niet zo goed af.
Veel plezier op het NIMAR ennuh.. niet teveel pepernoten eten he ;).
Groetjes,
Geeta -
28 Oktober 2008 - 21:34
Lina:
Vreemd, als ik op vakantie ben in marokko, val ik juist af!!! haha -
28 Oktober 2008 - 21:37
Maryam:
Dat is ook bij mij het geval, lina!!!
Hopelijk hou je het nog vol daarzo, voor je het weet ben je weer terug in NL. -
28 Oktober 2008 - 21:44
Nadia:
Soms verlang ik ook naar nederland als ik ergens lang op vakantie ben, tja heimwee wat kan je er aan doen. Hou vol meid! -
31 Oktober 2008 - 22:37
Said Amrani:
Hoi Lilian, ik weet niet of je je mij nog herinnert, maar ik ben de godsdienstleraar op de basisschool waar jij je onderzoek hebt gedaan voor je masterscriptie, de school heet El Amien. Ik heb eerlijk gezegd jouw emailadres nodig, omdat ik vragen heb over jouw gebruikte literatuur in jouw scriptie. Ik zag geen andere manier om in contact met je te komen behalve dit. Ik hoop wat van je te horen, alvast bedankt. -
01 November 2008 - 16:03
Merel:
Hoi Lilian,
Je kent me niet. Ik kwam per toeval (via de blog van Bram, die ik ook verder niet ken) op je blog terecht. Ik woon ook in Marokko, in Tanger, maar dan permanent.
Ik wilde je even complimenteren met je ontzettend leuke schrijfstijl! Ik hou ook een blog bij en doe dat, net als jij, op onderwerp.
Ik heb nu ook een gaskachel in mn huis want ik red het niet om met 17 graden of minder me prettig te voelen in mijn huis... ;-)
Veel dingen die je schrijft zijn zeer herkenbaar en ik heb af en toe erg moeten lachen! Je hebt gelijk: dit land is niet gemakkelijk maar je moet toch proberen het je niet al te veel aan te trekken... Hoe moeilijk dat ook is, want anders valt hier niet te leven!
Ik wens je de laatste weken nog veel succes maar ook veel plezier!!!
Groetjes, Merel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
